krabik-1

WYPALONY PAPIEROS – CZYLI JAK SIĘ ZAPALIĆ ZAWODOWO

Permanentne zmęczenie, niechęć do pracy, brak motywacji, poczucie bezsensu, bóle głowy, wycofanie społeczne i rodzinne, obojętność, apatia, spadek koncentracji, bierność, niechęć do ludzi ze środowiska pracy, brak satysfakcji zawodowej, obniżona samoocena, spadek wiary w swoją moc sprawczą i decyzyjność – jeśli identyfikujesz się z większością przytoczonych przykładów, to znaczy, że i Ciebie dotknął syndrom wypalenia zawodowego (ang. burnout syndrome).

Wypalenie zawodowe zdefiniowane zostało w latach 70-tych przez amerykańskiego psychologa Herberta Freudenberga. Choć syndrom też może dotknąć każdego, pewne cechy osobowościowe zwiększają prawdopodobieństwo jego wystąpienia, a wśród nich wymienić można: niskie poczucie własnej wartości, nieufność, perfekcjonizm, bierność, wycofanie, niepewność, wysoki stopień reaktywności, silna potrzeba stymulacji i zmienności.

Każda praca wymaga zaangażowania i „spalania” się w konkretnych działaniach.  Jednak to jak długo będzie tlił się w nas ogień zależy od naszej postawy.

Jakim typem „wypalacza” zawodowego  jesteś?

  1. Papieros – działasz intensywnie i natychmiast. Potrzebujesz stale dostarczać sobie nowych bodźców. Szybko się wypalasz, a z każdym ukończonym projektem czujesz niedosyt i jeszcze większą potrzebę wykazania się. Nie znasz słowa „odpoczynek”, bo mentalnie cały czas jesteś w pracy. Z każdym nowym działaniem, choć jest ono efektowne, zatruwasz stopniowo nie tylko samego siebie, ale także swoje środowisko, bo Twój pracoholizm jest jak bierne palenie, którego skutki odczuwają Twoim najbliżsi.
  2. Cygaro – pracujesz według przemyślanej strategii i taktyki. Nie tracisz czasu na działania metodą prób i błędów. Skupiasz się na konkretnym projekcie i „palisz” go do końca. Dążysz do tego, aby to praca była dla Ciebie, nie Ty dla pracy. Musisz jednak uważać, aby nie wypaliła Cię własna perfekcja.
  3. Świeca – uwielbiasz stabilizację zawodową. Jesteś cenionym pracownikiem, bo choć nie wykazujesz się innowacyjnymi działaniami, stale płonie w Tobie ogień doświadczenia, z którego czerpać mogą również inni współpracownicy. Gdy inni gasną, Ty niesiesz dalej światło. Ale i Ty możesz się wypalić, bo rutynowe wykonywanie zadań to ślepa uliczka, na końcu której stoi szlaban o nazwie „nuda”.
  4. Zapałka – po jednorazowym odpaleniu, niknie w Tobie potencjał na realizację nowych pomysłów. Brak Ci odwagi, by iść dalej. Czujesz się niepewny w tym, co robisz. Stojąc w obliczu własnej niemocy, próbujesz się jeszcze wskrzesić, licząc na podzielenie się ogniem przez inną płonącą zapałkę. Jednak pracowanie na czyjś rachunek nie daje Ci satysfakcji. Wypaliłeś się do cna.

Jak na nowo „zapalić się” zawodowo?

  • Nie bądź napalony!
  • Podtrzymuj w sobie ogień!
  • Odpoczywaj równie intensywnie jak pracujesz!
  • Dbaj o dobre relacje ze współpracownikami – nic tak nie zniechęca do pracy jak źle dobrany zespół.
  • Opieraj się na swoich mocnych stronach i wzmacniaj poczucie własnej wartości!
  • Szukaj inspiracji w literaturze, w rozmowach z innymi ludźmi.
  • Unikaj tych, którzy próbują zgasić w Tobie płomień.
  • Pamiętaj, że słomiany zapał grozi pożarem!
  • Ustal swoją normę „palenia” i nie daj się wciągnąć w nałóg pracoholizmu.
  • Poskrom swój perfekcjonizm – umiej powiedzieć sobie „wystarczy”.

Wystarczy…

Czy masz zapalniczkę… ?

Agata Babicz

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *