toddler-hand-4867454_1280

TYLKO RAZ, CZYLI COŚ WIĘCEJ NIŻ PANDEMIA

Każdy czas mamy dany tylko raz. Każdy! Nawet ten, którego nie chcemy, na który z braku zrozumienia, buntujemy się wewnętrznie, bo jest niezgodny z naszą definicją „normalnego życia”.

Jest tak inaczej. Ptaki zagłuszają miejskie ulice. Liście otwierają oczy, dziwiąc się, że nikt na nie czeka. Patrzymy w niebo, spacerując po deptaku własnego domu.

Jest tak zmiennie. Stany depresyjne przeplatają się z humoreską. Trochę parodii, trochę absurdu, a do tego szczypta bezradności, choć najważniejsza jest wolność umysłu…

Wyszłam. Co jakiś czas „przymusowy” spacer do piekarni – święto na początku i na końcu tygodnia. Po drodze 4 osoby. Każdy mija się slalomem, bojąc się, że oddech może przenieść się pomimo silnego wiatru. Słońce piecze w oczy i śmieje się prosto w twarz, że bez nas też sobie poradzi…

Wracam do domu i czuję radość. Mimo sytuacji, mam swoje plany, mnóstwo rzeczy do zrobienia. Lista pomysłów jest stale uzupełniana i nie wiem, kiedy z tym „wszystkim” zdążę. Dzieci radzą sobie z nudą, bo im nie powiedziałam, że takie słowo istnieje. Są w ciągłym ruchu, akcji, z przesuniętą granicą, co można, a czego nie można robić w domu. Czy mają łatwiej niż dorośli? Wbrew pozorom trochę tak… Żyją dniem dzisiejszym. Konkretną chwilą, bez szukania końca na osi czasu, a pojęcia „za godzinę”, „jutro” są równie abstrakcyjne jak „za dwa miesiące”.

Jestem wdzięczna życiu za ten czas. Mimo wszystko! Sielanka? Nie. Pełnia szczęścia? Pełnia na taki, a nie inny czas. Pełnia na miarę minimalizmu.

Czy za czymś tęsknię? Tęsknota jest wliczona w naszą egzystencję. Teraz jest jej więcej, ale nie skupiam się na niej, by nie dać się zawładnąć nostalgii, która niczego nie zmieni.

Nasze życie się nie skończyło. Świat się nie skończył.

Nasze życie się nie zatrzymało. Świat się nie zatrzymał.

Planety kręcą się, tak jak my, jedne wokół własnej osi, drugie wokół innych – tych najbliżej nas.

Dla kogo dziś jesteś Słońcem? Komu rozświetlisz ten dzień? Czy wiesz, że Twoja obecność jest dla innych orbitą, pomagającą utrzymać się na właściwym torze?

W tym jednym, jedynym takim czasie, nie pomoże nam myślenie, że kosmos bez nas sobie poradzi, że dalej będą wschody i zachody słońca, a my tu jesteśmy epizodycznie. Pomyśl, jak jesteś ważny, że gdyby Cię nie było, komuś zawaliłby się cały świat.

Agata Babicz

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *